Gouden zegel van Childerik I

In 1653 werd bij toeval het graf van de eerste ‘historische’ Merovingische priester-koning ontdekt, in de crypte van de kerk van Sint Brixius, in Doornik. In een gouden zegel waren de naam en het portret van Childirici Regis gegraveerd, koning Childerik I. Het koningsgraf bevatte een buitengewone schat aan juwelen: 300 gouden bijen als evenzovele symbolen van het eeuwig leven; een gouden stierenkop met een Indische swastika op het voorhoofd; een gouden zonnehoofd met uitwaaierende stralen; het gevest van een zwaard versierd met een slang; een vuistbijl, een zilveren schotel en een kristallen bol met een diameter van vier centimeter, waarvan men aanvankelijk dacht dat die gediend had om de toekomst te voorspellen.

Louis XIV, de Zonnekoning, was werkelijk gefascineerd door de Schat van Childerik I. Hij geloofde dan ook dat hij verwekt werd door een zonnestraaltje. De schat zorgt nog tot vandaag de dag voor controverse: zo gaan er stemmen op die zeggen dat het zegel een vervalsing was. In 1831 werd er ingebroken in het Koninklijk Kabinet waar de schat werd bewaard, die nadien zowat in zijn geheel en ondanks verwoede naspeuringen spoorloos bleef. Zo komt het dat de historici zich moeten behelpen met de inventaris die werd gemaakt ter gelegenheid van de ontdekking van het graf. Maar in hoever is die betrouwbaar?

De bijen – en de Merovingen – hebben hoe dan ook ten zeerste tot de verbeelding van de Fransen gesproken. Voor Napoleon zich tot keizer kroonde, huwde hij nog gauw met Josephine de Beauharnais, die een afstammelinge van Clovis beweerde te zijn. De mantel die hij droeg bij zijn kroning, was bestikt met de gouden bijen. En de keizerskroon die hem door de paus op het hoofd werd gezet, trok hij uit diens handen om ze eerst op zijn eigen hoofd en daarna op dat van Josephine te plaatsen…