Napoleon Bonaparte en Joséphine de Beauharnais trouwden op 09-03-1796 in het geheim. Het huwelijk werd gesloten door de Franse Kardinaal Fesch. Joséphine kocht het buiten Malmaison waar de echtelieden zich konden terug trekken na drukke dagen van arbeid. Ook woonden zij in de Tuilerieen.
Hun leven kwam in een stroomversnelling terecht en op 02-12-1804 werd Joséphine door Napoleon tot Keizerin van Frankrijk gekroond. De Keizer trok gewoon de kroon uit de handen van de Paus en kroonde eerst zichzelf tot Keizer aller Fransen en daarna drukte hij de kroon stevig op het hoofd van zijn echtgenote. Daarmee aangevende dat hij en niet de aanwezige Paus Pius VII deze ceremonie uitvoerde.
Napoleon en Joséphine waren korte tijd Koning en Koningin van Holland. Zij kregen echter geen kinderen. Wel kreeg de Keizer in 1806 een buitenechtelijk kind Charles Léon Denuelle genaam maar deze kon de Franse troon niet bestijgen. Daardoor ontstond er een onverkwikkelijke situatie die meer voorkomt bij Edelen in het algemeen.
Geen opvolger dan krijg je gegarandeerd problemen. Ook dat was Keizer Napoleon zich terdege bewust. Een oplossing lag voor de hand en dat was een echtscheiding. Zoals naar Corsicaanse gewoonte gebruikelijk, riep Napoleon de familieraad bijeen om hierover een besluit te nemen. Op 15-12-1809 besloot deze Raad de scheiding tussen de Keizer en Joséphine goed te keuren. De Franse Senaat bekrachtigde dit en Joséphine mocht de titel Keizerin blijven voeren. Zij trok zich terug op het buiten Malmaison.
Een goed huwelijk was ten koste van het Staatsbelang uit elkaar gehaald. Haar twee kinderen uit het huwelijk met de Generaal de Beauharnais hadden veel te lijden onder de scheiding. Vooral haar zoon Eugène trok zich dat erg aan. Toch wist hij het midden te houden tussen de liefde voor zijn moeder en de dankbaarheid jegens zijn stiefvader, de Keizer. Eugène viel niet in ongename en werd door Napoleon benoemd tot troonopvolger van Karl Theodoor von Dalberg, Groothertog van Frankfurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten